บทที่ 15 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 70 / 117

ข้อความจากภาพเป็นภาษาไทย มีเนื้อหาดังนี้: ข้อความข้างต้นอาจมีความหมายว่าธรรมกายไม่สามารถเห็นได้โดยทั่วไป ผู้เห็นธรรมกายได้ต้องมีคุณสมบัติเฉพาะ ในที่นี่พระสุทธิธะมีศรัทธาในพระพุทธเจ้าจึงเห็นธรรมกายได้

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการเห็นธรรมกายที่ต้องมีศรัทธาในพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้เทศนาถึงวิชชาธรรมกายและความเชื่อที่มั่นคงในองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า การมีความเ

ไว้อย่างรัดกุม เพื่อที่จะมัดใจเจ้าชายไม่ให้เสด็จออกบรรพชา แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่สามารถทำให้เจ้าชายจึง พอใจและมีควาสุขกับสิ่งที่ตนเองมี ที่จำเจและไม่มีความสุขอย่างแท้จริง จึงทำให้ตัดสินพระทัยออกจากพระรา

เรื่องราวนี้บรรยายถึงการที่เจ้าชายสิทธัตถะทรงเบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตที่จำเจในพระราชวัง จึงมีพระราชประสงค์ออกไปนอกพระราชวัง ภายใต้การนำของนายสารถี เจ้าชายได้พบเห็นคนแก่ คนเจ็บ และคนตาย ซึ่งทำให้พระหฤท

บทที่ ๒ เห็นเหตุเช่นนี้แล้ว ก็ต้องร่วมมือกันกำจัดเศษอาหาร เศษขยะอย่างถูกวิธี ไม่ให้กลายเป็นอาหารของสัตว์เหล่านี้อีกต่อไป เมื่อไม่มีอาหาร สัตว์เหล่า นี้ก็อยู่ไม่ได้ แพร่พันธุ์ไม่ได้ ในที่สุดก็จะสูญพันธ

บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของการกำจัดเศษอาหารและเศษขยะอย่างถูกวิธีเพื่อไม่ให้กลายเป็นอาหารของสัตว์ที่ไม่ต้องการ การสร้างชาติให้กลายเป็นมหาอำนาจผ่านการทำงานร่วมกันของประชาชน โดยประชาชนที่มีใจละเอียดอ่อนมีส

ประเทศอยู่ดีมีสุข และสังคมมีเอกภาพ มีความปรองดองระหว่างชนชั้นเพราะมีการช่วยเหลือ เกื้อกูลกัน ไม่เป็นในลักษณะที่ว่ามือใครยาวสาวได้สาวเอา แต่คนรวยซึ่งมีทรัพย์เหลือเฟือ อยู่แล้ว ก็นำทรัพย์ส่วนเกินนั้นมาช

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างสังคมที่มีเอกภาพและเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งผ่านการช่วยเหลือกันระหว่างคนรวยและคนจน โดยเฉพาะการให้ทานที่ส่งผลให้เกิดการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ เช่น ตัวอย่างของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ผู้สร้า

ได้ชื่อว่าเป็นนักบวช และจะบรรลุวัตถุประสงค์ของการบวชได้ 7.3.1 สิกขาบทเป็นเหตุให้พระศาสนาตั้งอยู่ได้นาน วันหนึ่งพระสารีบุตรได้มีความคิดสงสัยเกิดขึ้นว่า ศาสนาของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ใดไม่ดำรงอยู่นา

บทความนี้กล่าวถึงการบวชและความสำคัญของสิกขาบทที่มีบทบาทต่อการรักษาศาสนาให้อยู่ในทางที่ถูกต้องและยั่งยืน โดยเฉพาะการเปรียบเทียบศาสนาของพระผู้มีพระภาคเจ้าทั้งสี่พระองค์ที่ทำให้ศาสนาอยู่ได้นานหรือหายไป เ

ท่านจงรีบให้หมอเยียวยามันเสียเถิด บุรุษนั้นบอกว่า ท่านจงเยียวยามันเถิด แพทย์นั้นจึงผ่าสรีระ ของบุรุษนั้นเอายาทาและพอกแล้วบอกว่า โรคใหญ่ของท่าน เราได้เยียวยาแล้ว ท่านจงให้รางวัล แก่เรา บุรุษนั้นจะค่อนข

เนื้อหาเกี่ยวกับสิกขาบทในพระไตรปิฎกที่มีองค์ประกอบ 5 ประการ ได้แก่ ต้นบัญญัติ, พระบัญญัติ, สิกขาบทวิภังค์และบทภาชนีย์ที่อธิบายถึงความสำคัญและบทบาทในทางศาสนา นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่างเกี่ยวกับการพิสู

7.5 ขั้นตอนการบัญญัติสิกขาบท ขั้นตอนการบัญญัติสิกขาบทนั้นมีอยู่ 4 ขั้นตอนด้วยกันคือ 1) มีเหตุเกิดขึ้น 2) พระภิกษุกราบทูลพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 3) ประชุมสงฆ์ 4) บัญญัติสิกขาบท ในขั้นตอนการประชุมสงฆ์นั้นพร

เนื้อหาเกี่ยวกับขั้นตอนการบัญญัติสิกขาบทในพระพุทธศาสนา ประกอบด้วย 4 ขั้นตอนคือ เหตุเกิดขึ้น การกราบทูลพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประชุมสงฆ์ และบัญญัติสิกขาบท โดยมีกระบวนการสอบถามและติเตียนจากพระพุทธเจ้า รวมถ

วัตถุประสงค์ของการบัญญัติสิกขาบท เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงติเตียนพระสุทินน์อย่างนี้แล้ว จึงตรัสถึงโทษของความเป็น คนเลี้ยงยาก บำรุงยาก มักมาก ไม่สันโดษ คลุกคลี และโทษของความเกียจคร้าน แล้วตรัสถึง คุณข

บทความนี้ชี้แจงถึงโทษของความเป็นคนเลี้ยงยากและเกียจคร้าน รวมถึงคุณประโยชน์ของการมีความเป็นคนเลี้ยงง่าย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติสิกขาบทขึ้นมาเพื่อวัตถุประสงค์ 10 ประการ เช่น เพื่อความรับว่าดีแห่งส

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 555 ปฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 555 สงฺขยตีติ สงฺขติ ย์ ธมมชาติ เจตนาย สงฺขริยัติ อิติ ตสฺมา ติ ธมมชาติ สงฺขติ วิปากกมุมชรูป์ ฯ อ

บทที่ 555 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นำเสนอความเข้าใจลึกซึ้งเกี่ยวกับธรรมชาติของจิตและเจตนา โดยกล่าวถึงแนวคิดสำคัญต่างๆ เช่น การสงขติและการอภิสังขริยในการดำเนินชีวิต พบกับการเสนอมุมมองใหม่เพื่อตี

สมัยนั้น ดาบสชื่อ กาฬเทวิล ผู้ได้สมาบัติ 8 เป็นผู้คุ้นเคยกับราชสกุลของพระเจ้าสุทโธทนะ ทราบ ข่าวจากเทพชั้นดาวดึงส์ว่า พระราชโอรสของพระเจ้าสุทโธทนะประสูติแล้ว ทราบว่าโอรสพระองค์นั้น จัก ประทับนั่งที่โพธ

เนื้อหาเล่าถึงการประสูติของพระโอรสพระเจ้าสุทโธทนะและความสำคัญของพระโพธิสัตว์ในอนาคต ดาบสกาฬเทวิลได้เห็นจักรวาลและรับรู้อนาคตของพระโอรสว่า จะเป็นพระพุทธเจ้า ท่ามกลางความสวยงามและพิธีกรรมต่างๆ ในการเฉลิ

บทที่ ๒ ถูกขังอยู่ในที่มืดตามลำพังคนเดียว ย่อมเกิดความหวาดวิตก กลัวภัย อันตรายจะเกิดขึ้นแก่ตน เขาจึงมีความคิดที่จะหาวิธีเอาตัวรอดปลอดภัย ให้ได้ และถ้าถูกขังรวมกันอยู่ในห้องมืดหลายคน ทุกคนก็จะมีความคิด

บทนี้กล่าวถึงคนที่ถูกขังอยู่ในความมืดและความหวาดวิตกเมื่อต้องการเอาตัวรอด การทำงานร่วมกันในสถานการณ์ที่ยากลำบาก รวมถึงการเปรียบเทียบกับคนที่มีใจหยาบ ซึ่งมีแนวคิดเห็นแก่ตัว ไม่คิดถึงประโยชน์ของส่วนรวมแ

รู้จักเก็บรักษาทรัพย์ คบมิตรดี และใช้จ่ายอย่างพอดี ส่วนความยากจนก็เกิดจากการไม่สั่งสม อริยทรัพย์คือบุญและไม่ขวนขวายสร้างฐานะ เบื้องหลังของเศรษฐกิจในระดับประเทศก็เกิดจากสาเหตุ 2 ประการดังกล่าว คือ บุญ

บทความนี้นำเสนอแนวทางการบริหารเศรษฐกิจในระดับประเทศตามหลักการของพระพุทธศาสนา โดยเน้นความสำคัญของการสั่งสมบุญและการขวนขวายสร้างฐานะ รวมถึงบทบาทของรัฐบาลในการส่งเสริมให้ประชาชนมีความเข้าใจเรื่องบุญ และใ

แนวคิด 1. เศรษฐศาสตร์ในพระไตรปิฎกนั้นเป็นเศรษฐศาสตร์แบบ “มีบุญเป็นศูนย์กลาง” กล่าวคือ สอนว่าบุญเป็นปัจจัยหลักแห่งความสุขความสำเร็จของมนุษย์ ส่วนปัจจัยเสริมคือ “หลักหัวใจเศรษฐี” ได้แก่ หาทรัพย์เป็น, เก

เศรษฐศาสตร์ในพระไตรปิฎกเน้นการมีบุญเป็นศูนย์กลาง ซึ่งถือเป็นปัจจัยหลักในการสร้างความสุขและความสำเร็จในชีวิต การปฏิบัติตามหลักเศรษฐกิจเช่น หาทรัพย์ เก็บทรัพย์ และสร้างเครือข่ายกับคนดี จะช่วยให้มีฐานะทา

8.2 ทรัพย์ 2 ประการในพระไตรปิฎก ในบทที่ 2 ได้กล่าวถึงความหมายของคำว่า “ทรัพยากร” ไปแล้วว่าหมายถึง สิ่งทั้งปวงอัน เป็นทรัพย์ ซึ่ง “ทรัพย์” หมายถึง สิ่งที่ถือว่ามีค่า ได้แก่ วัตถุมีรูปร่าง เช่น เงินตรา

ในบทนี้ได้กล่าวถึงคำว่า "ทรัพย์" แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ โภคทรัพย์และอริยทรัพย์ โดยโภคทรัพย์เป็นทรัพย์ภายนอกที่ใช้ในการดำรงชีวิต เช่น อาหาร เครื่องนุ่งห่ม และยา ในขณะที่อริยทรัพย์เป็นทรัพย์ภายในใจที่ป

จาคะ และปัญญา และในทีฆชาณุสูตรพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอริยทรัพย์ไว้ 4 ประการ คือ ศรัทธา ศีล จาคะ และปัญญา จากที่กล่าวแล้วในบทที่ 4 ว่าธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกหมวดนั้น สัมพันธ์กันหมดและสามารถย่อหรื

บทความนี้กล่าวถึงอริยทรัพย์ในพระไตรปิฎก ซึ่งประกอบด้วย ศรัทธา ศีล จาคะ และปัญญา โดยมีการเปรียบเทียบความสัมพันธ์ของอริยทรัพย์กับบุญกิริยาวัตถุ 3 ประการ คือ ทาน ศีล และภาวนา ที่มีบทบาทสำคัญในการเสริมสร้

2.) ความสำคัญของอริยทรัพย์ อริยทรัพย์นั้นเป็นทรัพย์ที่ประเสริฐกว่าโภคทรัพย์ทั้งหลาย พระมหากัปปินเถระกล่าว ไว้ว่า “ผู้มีปัญญาถึงจะสิ้นทรัพย์ก็เป็นอยู่ได้ ส่วนคนมีทรัพย์แต่ไม่มีปัญญา ก็เป็นอยู่ไม่ได้ ปั

อริยทรัพย์นั้นเป็นทรัพย์ที่มีความสำคัญมากกว่าโภคทรัพย์ พระมหากัปปินเถระได้กล่าวว่า แม้จะสิ้นทรัพย์ แต่ผู้มีปัญญายังคงมีชีวิตอยู่ได้ และปัญญาช่วยให้เข้าใจและคลายทุกข์ได้อย่างถาวร ต่างจากโภคทรัพย์ที่ให้

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 554 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 554 [๔๑๓] สาปิตยาท ปริหาโร ฯ สาปี นิมิตเตน สญฺชานนที สญฺญา ปุน อปราย...นิมิตต์ สัณฐานาทิก อาการ

บทที่ 554 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา เสนอการศึกษาเกี่ยวกับสัญญาและเจตนาในธัมมชาติ โดยมีการอธิบายถึงสัมพันธ์ระหว่างนิมิตต์และการรับรู้สัญญา รวมถึงการสร้างความเข้าใจในหลักการและแนวคิดที่เกี่ยวข้อง อจินตนาก

4. ย่อมศึกษาว่าเราจักยังกายสังขารให้สงบหายใจเข้าออก กายสังขาร หมายถึง ลมหายใจเข้าออก การหายใจเข้าออกด้วยกายสังขาร เช่น โน้มตัวลง ก้มตัวลง โค้งตัวลงโน้มไป ข้างหน้า เอี้ยวตัว เอน คู่ เคลื่อน แกว่ง สั่น

บทนี้เน้นการศึกษาเกี่ยวกับการกำหนดลมหายใจเข้าออกเพื่อทำให้กายสังขารสงบและเข้าสู่ระดับฌานที่แตกต่างกัน ตั้งแต่การทำจิตให้สงบผ่านการหายใจเข้าออก จนถึงการรู้สึกถึงปีติและสุขในระดับฌานที่ 2 และ 3 พร้อมทั้

ในก่อน ถือปฏิบัติเป็นประจำ ท่านจงสมาทานสัจจบารมีข้อที่ 7 นี้ กระทำให้มั่นก่อนมีคำพูดไม่เป็นสองในข้อนั้น จักบรรลุพระสัมโพธิ ญาณได้ ธรรมดาดาวประกายพรึกเป็นดุจคันชั่ง คือเที่ยงตรงในโลก พร้อม ทั้งเทวโลก ไ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของอธิษฐานบารมี ซึ่งเป็นการตั้งใจมั่นและแน่วแน่ต่อเป้าหมายของตน แม้จะเผชิญกับอุปสรรคหรือบุคคลที่ขัดขวางก็ตาม การมีจิตใจที่มั่นคงสำคัญต่อการบรรลุพระสัมโพธิญาณ การบ่มเพาะความตั

2) การเที่ยวกลางคืน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงโทษในการเที่ยวกลางคืนไว้ 6 ประการ คือ ชื่อว่าไม่คุ้มครองไม่รักษาตัว ชื่อว่าไม่คุ้มครองไม่รักษาบุตรภรรยา ชื่อว่าไม่คุ้มครอง ไม่รักษาทรัพย์สมบัติ เป็นที่ระแ

บทความนี้เสนอความรู้เกี่ยวกับโทษในการเที่ยวกลางคืนและการพนันตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยแบ่งเป็นส่วนต่าง ๆ เช่น โทษจากการเที่ยวกลางคืนซึ่งรวมถึงความไม่ปลอดภัย การสูญเสียทรัพย์ และการได้รับข้อมูล